Een leven zonder dromen is als een tuin zonder bloemen - G.Beese
Type: Heerster
Staanplaats: Licht of half schaduw
Vocht: Vochthoudend-vochtig
Grond: Matig voedselrijk
Zuur: Zuur tot neutraal
Wintergroen: Nee
De Hortensia of Hydrangea macrophylla, met opvallend grote randbloemen of een bolvormige bloeiwijze, is de bekendste hortensia. Hortensia 's zijn zeer populair en ze zijn ook te gebruiken als kamerplant, in de tuin en op het balkon. De Hortensia wordt gekweekt in de opvallendste kleuren: zuiver wit, licht en donkerroze, licht- en donkerblauw en oranjeroze tinten. In de tuin valt de hoofdbloei in juni tot en met september. Voor gebruik in huis worden de planten in bloei getrokken en zijn vrijwel het hele jaar in bloei te koop. Deze plant wenst een matig voedselrijke, vochthoudende tot vochtige, zandige bodem. Heeft een voorkeur voor zure tot neutrale grond (pH = 4.5 - 7). Verlangt een plekje uit de volle zon. Dus bij voorkeur in gefilterd licht van andere planten. Een plekje in de halfschaduw wordt ook verdragen. Kan bij nachtvorst in april-mei schade oplopen. Klik op de volgende link voor een hortensia kwekerij in uw buurt
Hortensia’s hebben genoeg aan wat gedroogde koemest gemengd met compost in het voorjaar, bijvoorbeeld na het snoeien. Meststoffen die kalk bevatten (zoals beendermeel) worden beslist niet gewaardeerd. Er is ook speciale mest voor hortensia’s verkrijgbaar. Vergeling van het blad duidt vaak op een ijzergebrek. Wanneer de grond te kalkrijk is, kan de plant geen ijzer opnemen. Extra tuinturf doorwerken in de grond (of de kamer- of kuipplant opnieuw oppotten in een grondmengsel met turf) zorgt ervoor dat de grond zuurder wordt, en dat er meer ijzerdeeltjes vrijkomen. Voor een snel resultaat is ook ijzerhoudende kunstmest verkrijgbaar.
Advies samenstelling: N4+P2+K6 tot maximaal N8+P6+K8
Zet hortensia's op een beschutte plaats. Bescherm ze tegen strenge vorst met takken en bladeren. Stelt een jaarlijks mestgift op prijs. Laat oude bloemen in de herfst zitten als bescherming tegen vorst. De plant hoeft weinig gesnoeid te worden. Iedere 2-3 jaar in het voorjaar enkele oudere takken verwijderen
Om een mooie blauwkleuring van de hortensia te bevorderen is het belangrijk, dat de grond naast een hoge zuurgraad ook ijzer en vooral aluminium bevat. Hier kunt u zelf voor zorgen, door elk jaar in de eerste helft van september aluminiumsulfaat of kali-aluin aan de grond toe te voegen. Afhankelijk van de grootte van de plant kunt u 20 tot 100 gram aluin of aluminiumsulfaat rond de plant strooien en inharken. Beter is aluminiumsulfaat op te lossen in warm water en dicht bij de plant gieten. Let op dat het sulfaat niet over het blad wordt gegoten !
U moet nu de grond een hogere pH-waarde geven. Zorg voor een kalkrijke grond. Vermeng kalk door de grond. Wel doseren, zoals op de verpakking wordt aangegeven. Water geven met kalkhoudend water (geen regenwater). Het zuur maken van grond gaat sneller dan het kalkrijk maken van grond. Dus u zult wat langer op weer roze bloemen moeten wachten !
Elke stengel van de hortensia in de lente terugsnoeien tot een paar knoppen. Snijdt de oude of zwakke stengels tot op de grond terug. Bloemen laten staan in de winter om de nieuwe knoppen te beschermen tegen de vorst. In warme klimaten wordt de plant in het najaar gesnoeid, in koele klimaten in het voorjaar: eind maart - half april.
Hortensia bloeit op hout van het voorgaande jaar. Hortensia's regelmatig snoeien komt de bloei ten goede. Vormsnoei is niet nodig. Bij volgroeide planten worden zwak gegroeide (dunne) scheuten zonder meer verwijderd. Wanneer er veel oude scheuten aan de struik zitten, worden enkele daarvan op ca vijf centimeter boven de grond teruggezet. De overige oude scheuten worden tot dertig centimeter boven de grond ingekort. Snoei in dat geval het topeinde boven een naar buiten staand oog af. Uitgebloeide en jonge scheuten worden ook tot dertig centimeter boven de grond gesnoeid en ook op een buitenoog. Uit dit oog groeien nieuwe bloeischeuten. Van een totaal verouderde hortensia struik worden alle scheuten tot vijf centimeter boven de grond weggesnoeid. Nieuwe scheuten worden dan in de loop van het jaar gevormd. Die zullen dan niet in hetzelfde jaar bloeien, maar het jaar daarop. In het voorjaar daarna worden alle uitgebloeide scheuten tot op vijf centimeter boven de grond afgeknipt. De nieuwe, jonge scheuten worden tot op dertig centimeter teruggezet. De snoeicyclus is dus voortdurend gericht op verjonging van de struik.